Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

przez nieuwagę

См. также в других словарях:

  • nieuwaga — ż III, CMs. nieuwagaadze, blm «brak uwagi, niezwracanie uwagi na coś; roztargnienie» Narobić szkody przez nieuwagę. Potrącić kogoś, strącić coś przez nieuwagę. Czyjaś nieuwaga spowodowała wypadek …   Słownik języka polskiego

  • nieuwaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nieuwagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak uwagi, skupienia się na tym, co się robi; niezauważanie czegoś; rozkojarzenie, roztargnienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chwilowa nieuwaga. Wyrządzić szkodę przez nieuwagę.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… …   Słownik języka polskiego

  • rozsypać — dk IX, rozsypaćpię, rozsypaćpiesz, rozsypaćsyp, rozsypaćał, rozsypaćany rozsypywać ndk VIIIa, rozsypaćpuję, rozsypaćpujesz, rozsypaćpuj, rozsypaćywał, rozsypaćywany 1. «sypiąc rozrzucić coś; rozproszyć coś na jakiejś przestrzeni; rozrzucić coś… …   Słownik języka polskiego

  • zapomnieć — dk VIIa, zapomniećnę, zapomniećnisz, zapomniećnij, zapomniećniał, zapomniećnieli, zapomniećniany zapominać ndk I, zapomniećam, zapomniećasz, zapomniećają, zapomniećaj, zapomniećał, zapomniećany 1. «nie zachować w pamięci, przestać pamiętać o kimś …   Słownik języka polskiego

  • zaspać — dk, zaśpię, zaśpisz, zaśpij, zaspaćspał zasypiać ndk I, zaspaćam, zaspaćasz, zaspaćają, zaspaćaj, zaspaćał 1. zwykle dk «przespać oznaczony czas, nie obudzić się w porę» Zaspać i spóźnić się przez to do szkoły. 2. «przepuścić przez nieuwagę… …   Słownik języka polskiego

  • zgapić się — dk VIa, zgapić siępię się, zgapić siępisz się, zgap się, zgapić siępił się pot. «przeoczyć coś przez nieuwagę, roztargnienie, gapiostwo, zrobić głupstwo przez niedopatrzenie, nie dopilnować czegoś» …   Słownik języka polskiego

  • zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… …   Słownik języka polskiego

  • urażać się – urazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykając się, uderzając się, kalecząc się, podrażniać, naruszać wrażliwe, bolące, skaleczone miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uraziła się w skaleczony łokieć. Przez nieuwagę urażał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapłacić — 1. Drogo za coś zapłacić; zapłacić za coś wysoką cenę a) «zdobyć coś kosztem dużych wyrzeczeń»: W jego mieszkaniu w Mangalii nad Morzem Czarnym pojawiły się niedawno zupełnie nowe meble i telewizor z anteną satelitarną. Niku za te luksusy… …   Słownik frazeologiczny

  • nalecieć — dk VIIa, naleciećcę, naleciećcisz, naleciećleć, naleciećciał, naleciećcieli nalatywać ndk VIIIa, naleciećtuję, naleciećtujesz, naleciećtuj, naleciećywał 1. częściej dk, z podmiotem w dopełniaczu «o wielu owadach, ptakach itp.: unosząc się w… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»